به گزارش خانه خبر گیتی پسند،  نسل اول لوله های پلیمری لوله های تک لایه از جنس پلی پروپیلن(معروف به لوله های سبز) بوده که با ورود تکنولوژی های جدید به این صنعت، نسل دیگری از لوله ها به نام لوله های 5 لایه نیز به بازار تاسیسات ساختمان معرفی گردید.

با این وجود لوله های تک لایه پلیمری با گذشت چند دهه از عرضه آنها در بازار ،  همچنان جزو لوله های تاسیساتی محبوب ساختمان به شمار می آیند.

با توجه به اینکه هریک از این لوله های پلیمری کاربری های خاص خود را دارا می باشند  اما در ادامه به برخی از مزایا و محدودیت های لوله های تک لایه، نسبت به دیگر لوله های پلیمری اشاره می نماییم.

برخی از مزایای لوله های تک لایه نسبت به دیگر لوله های پلیمری:

- قیمت مناسب تر لوله های تک لایه  پلی پروپیلن نسبت به دیگر لوله های پلیمری و همچنین نصب آسان لوله و اتصالات آن

- عدم وجود مشکل جدایش لایه ها ( لایه فلز و پلیمر ) که در لوله های تلفیقی ممکن است به دلایل مختلف از جمله تکنولوژی نامناسب و یا نصب و بهره برداری نامناسب از محصول به وجود بیاید.

- از منظر بهداشتی و استفاده در سیستم آب شرب مصرفی، لوله و اتصالات پلی پروپیلن به دلیل خالص بودن و عدم اضافه نمودن هیچ ماده شیمیایی به فرمول مواد اولیه، دارای مزیتی منحصر به فرد می باشند.( بررسی این نوع لوله ها در دنیا که دارای گواهینامه های بهداشتی NSF14/51/61 آمریکا ، استاندارد WRAS انگلستان و استاندارد DVGW آلمان می باشند نشان از بهداشتی بودن آن در کاربرد سیستم آب سرد و گرم مصرفی می باشد .)

- پلیمر پلی پروپیلن دارای ساختاری می باشد که قابلیت ترکیب با یک سری از تقویت کننده ها و ارتقاء خواص نزدیک به خواص پلیمرهای مهندسی را دارد و لذا در صورت ارتقاء خواص مواد اولیه، خواص محصول هم به طور ویژه ارتقا پیدا می نماید.

- پلیمر پلی پروپیلن که در لوله های تک لایه استفاده می گردد نسبت به سایر پلیمرها قرابت بیشتری با محیط زیست داشته اما پلیمرهای دیگر در بعضی از موارد مشکلات زیست محیطی مرتبط با خود را به همراه دارند.

 - امکان تامین مواد اولیه لوله های تک لایه یعنی پلیمر پلی پروپیلن رندوم کوپلیمر از شرکت های پتروشیمی داخل کشور با توجه به ظرفیت موجود این شرکت ها و سرمایه گذاری قابل توجه صورت گرفته در این زمینه.

برخی از محدودیت های لوله های تک لایه:

-عدم امکان استفاده مطمئن از لوله های تک لایه ( لوله های پلی پروپیلن از جنس PP-R) در سیستم های گرمایشی( کلاس های بالای کاربری لوله و اتصالات پلیمری) و عموما محدود شدن استفاده از آن ها برای شبکه های آب سرد و گرم بهداشتی ساختمان

- قابلیت انعطاف پذیری و شکل پذیری لوله های تک لایه مانند لوله های تلفیقی نبوده و لذا در بعضی از کاربردها مانند گرمایش از کف به دلیل این محدودیت و همچنین عدم تحمل دماهای بالا ( نزدیک به 90 درجه) قابل استفاده نمی باشد.

-میزان انبساط طولی در لوله های تک لایه بیشتر از لوله های تلفیقی بوده و لذا با تغییرات دمایی در شبکه لوله و اتصال میزان تغییرات طولی در این لوله ها بیشتر بوده که جهت جلوگیری از ایجاد مشکلات در شبکه ، نیاز به بست های بیشتر می باشد .

- احتمال نفوذ پذیری اکسیژن در لوله های تک لایه بیشتر از لوله های تلفیقی بوده که این خود می تواند در تاسیسات فلزی دما بالا باعث ایجاد خوردگی گردد.

در مجموع باید عنوان کرد لوله های تک لایه، دارای مزایای قابل توجهی هستند که البته نمی توان نسبت به برخی از محدودیت های این نوع لوله ها نیز بی تفاوت بود.

با این وجود می توان گفت که استفاده از لوله های تک لایه پلیمری با سطح کیفیت بالا در کاربردهای متناسب با آن در جای خود، به صرفه و مطمئن می باشد .