با وجود مزاياي شمرده شده، براي هر مديري لازم است كه مهارت‌هاي ايجاد فضاي شاد و خنده را فرا بگيرد و به اجرا دربياورد. ۱۰ راهكار براي رهبري و مديريت چنين فضاهاي كاري وجود دارد.
۱۰- در زندگي در پي خنده و شادي باشيم.
گام اصلي در اين مسير آنست كه در زندگي روزمره‌مان به دنبال شادي باشيم. براي اين كار پيشنهادهاي زير را مطالعه كنيد:
• كمتر روي خودت تمركز كن و بيشتر به ديگران كمك كن. «مي تونم كمك تون كنم؟».
• بيشتر بخند! به طور متوسط بچه‌ها ۴۰۰ بار در روز مي‌خندند اين رقم در بزرگ‌سالان ۱۵ بار است. سعي كن حداقل ۴۰ بار در روز بخندي تا به ۱۰ درصد ميزان شادي بچگي‌هايت برسي.
• كميك استريپ هاي خنده دار بخوان.
• حتي در شرايط سخت و استرس زا به دنبال نكات شادي آور باش.
۹- ببين چه چيزهايي موجب شادي و نشاطت مي‌شود.
اگر مي‌خواهي ۴۰ بار در روز بخندي بايد بداني چه چيزهايي به نظرت خنده دار است. ۱۰۷ مورد خنده دار در نظر بگير. ۱۰۷!؟ سخت است؟ چرا ۱۰۷؟ چون ۱۰۷ مسخره تر از ۱۰۰ است! در ادامه راه كاري براي تنظيم اين ۱۰۷ مورد ارائه مي‌شود.
• ۱۳ فيلم
• ۱۱ شوي تلويزيوني
• ۵ كلمه يا عبارت
• ۱۹ داستان شخصي
• ۵ كارتون
• ۷ قطعهٔ صوتي يا تصويري
• ۱۱ كمدين
• ۷ شخصيت تلويزيوني
• ۷ عكس خنده دار
• ۷ نفر آشنا
• ۱۵ مورد هر چيز ممكن
• جمع كل: ۱۰۷ مورد خنده دار
اين ۱۰۷ مورد را پيدا كرده و در فايلي با عنوان فايل خنده ذخيره كن و زماني كه به خنده و شادي نياز پيدا مي‌كني سري به آن‌ها بزن.
۸- از خودت مايه بگذار.
تجربيات خنده دار خودمان هوشمندانه‌ترين منابع براي مديريت مؤثر هستند. به دنبال موقعيت‌هاي خنده دار در زندگي خودت باش:
• چيزهاي خنده داري كه گفته يا شنيده اي.
• حوادث شرم آور و اتفاقات ناخواسته.
• تجربيات آموزنده.
• رخدادهاي تلخ و دشوار زندگي (بله گاهي اين تجربيات نيز خنده دار هستند).
وقتي تجربيات شخصي را دستمايه شوخ طبعيمان قرار مي‌دهيم بايد از بچه‌ها ياد بگيريم. جك‌هاي سادهٔ آن‌ها از موقعيت‌هاي ساده و معمولي كه در آن‌ها از كلمات و عبارات آشنا استفاده مي‌شود و مستقيماً به موقعيت و جنبه هاي طنز آن اشاره دارد. خنده اي كه در يك چنين جكي نهفته است ربطي به شناخت اشخاص در آن تجربهٔ واقعي ندارد.
۷- استفاده از تجربيات شخصي ديگران.
علاوه بر تجربيات شخصي مي‌توان از شيوهٔ قرض گيري و تعريف (نه دزدي!) خاطرات بامزهٔ ديگران استفاده كرد.
استفادهٔ موفق از اين چنين تجربيات و خاطره هاي در دسترسي به گونه اي است كه اطرافيان فكرش را هم نمي‌كنند. علاوه بر گشتن در اينترنت و خواندن نقل قول‌ها و ديدن عكس و ويدئو دو راهكار زير نيز پيشنهاد مي‌شود:
• كارتون: مي‌توان با قرار گرفتن در شخصيت‌هاي مختلف كارتوني داستان‌هاي جالب و خنده داري براي ديگران تعريف كرد.
• با ديدن كمدين ها و استفاده از تكيه كلام‌ها و حركات آن‌ها نيز مي‌توانيد لحظات شيريني براي خود و بقيه ايجاد كنيد.
۶- مخاطبت را درك كن.
وقتي در جايگاه هدايت يك گروه قرار مي‌گيري و مي‌خواهي شوخ و بامزه باشي بايد محدوديت‌هايت را به خوبي بشناسي. با شناخت مخاطبينت به شيوه هاي زير مي‌تواني در اين كار موفق باشي:
• توجه به سليقهٔ مدير كل و نظر او دربارهٔ شوخ طبعي.
• شناخت تركيب مخاطبين به جهت انتخاب نوع شوخي‌ها.
• عشق ورزيدن به مخاطب.
• استفاده از آن‌ها در حين تعريف يا نمايش و شوخي زيرا ممكن است آن‌ها هم توانايي‌هايي داشته باشند.
هنگامي كه بدون آمادگي قبلي و في‌البداهه شوخي مي‌كنيم شناخت مخاطب اهميت بيشتري پيدا مي‌كند. در اين زمان‌ها اگر مخاطب را نشناسيم ممكن است به شدت موجب رنجش او شويم. بهتر است براي بداهه گويي هايمان نيز برنامه داشته باشيم. عجيب است!؟ بداههٔ با برنامه!؟ به همهٔ شرايط و موقعيت‌ها فكر كنيد و براي هر يك نوع خاصي از برنامه در نظر بگيريد. بهتر است براي اين موقعيت‌ها چند كار خنثي و بامزه در نظر بگيريد.
۵- قوانين و محدوديت‌ها را بشناس.
برخي كارهاي خنده دار ولي پر سر و صدا وجود دارد كه براي محيط كار اصلاً مناسب نيست. در اين محيط‌ها از شوخي‌هاي زننده، پر تحرك و همچنين جك‌هاي جنسي، نژادي، قومي و مذهبي خودداري كنيد. فكر مي‌كني به اندازهٔ كافي محيط كار و همكارانت را براي ورود به اين موضوعات مخاطره انگيز مي‌شناسي!؟ يك توصيهٔ اكيد: نه! نبايد! اين كه هر شخصي چه برداشتي از اين جك‌ها خواهد داشت معلوم نيست و در ضمن مي‌تواند به راحتي موقعيت شغلت را به خطر بيندازد.
براي تائيد جك‌هايي كه مي‌خواهي در محيط كار عنوان كني آن را از صافي زير بگذران و اگر همهٔ آن‌ها را با موفقيت رد كرد مي‌تواني آن را در چنين محلي بيان كني:
• مي‌توانم آن را براي مادرم تعريف كنم يا به او نشان دهم؟
• اگر اين جك دربارهٔ خودم گفته شود ناراحت نمي‌شوم؟
• از نظر حقوق انساني (حقوق بشر) مورد تاييد است؟
• در آن جمع همه قادر به فهم آن هستند؟
حتي اگر در مورد يكي از اين موارد مطمئن نيستي آن جك را تغيير بده يا به طور كلي از گفتن آن صرف نظر كن.
۴- بر خودت غلبه كن.
رهبران خوب هرگز خوشان را عبوس و جدي نشان نمي‌دهند. آن‌ها خيلي راحت به خودشان مي‌خندند و اجازه مي‌دهند ديگران هم شاد باشند. گاهي خودشان را مورد تمسخر قرار مي‌دهند و توانايي‌ها و كارايي‌شان را هدف شوخي و خندهٔ ديگران مي‌كنند.
البته در هر شرايط و موقعيت و نيز در هر موردي نمي‌توان از اين راهكار براي شادي آفريني در محيط كار استفاده كرد بلكه در موارد زير اين حركت را توصيه مي‌كنيم:
• در شرايطي كه كاملاً راحت هستيد و اعتماد به نفس داريد.
• در محيط‌هايي كه قابليت‌ها و توانايي‌هاي شما قبلاً به اثبات رسيده است.
• ارائهٔ شوخي‌هايي كه شخصيت و احساساتتان را زير سؤال نبرد.
به ياد داشته باشيد وقتي از حرف‌هاي يك نفر در مورد خودش استفاده مي‌كنيد بايد در همان شرايط و موقعيت باشيد. اگر اين طور نباشيد به شدت طرف مقابل را آزرده مي‌كنيد.
۳- براي پيدا كردن ايده به اطرافت نگاهي بينداز.
محيط كار پر است از موقعيت‌هاي خنده دار! طنز در نتيجهٔ اغراق، بازي با كلمات، سوء تفاهم، ابهام، تناقض و پارادوكس، درد و ناهماهنگي ايجاد مي‌شود و در هر محيط كاري از اين دست موقعيت‌ها به وفور يافت مي‌شود.
به عنوان يك مدير وظيفه‌ات آنست كه در فرصت‌هاي مناسب محيط كار را شاد و جذاب كني و مطمئن باشي كه:
• شوخي شما باعث ايجاد حسي خوب در ديگران شده است.
• باعث مسخره شدن زيردستانت نشده باشي.
• وقتي ناراحت و آشفته هستي شوخي نكن چون ممكن است موجب ناراحتي كسي شوي.
۲- اطرافت را با شادي و افراد شاد پر كن.
اگر به دنبال شادي آفريني در كار هستي سعي كن اطرافت را از آدم‌هاي شاد و شوخ طبع پر كني. كساني كه به راحتي مي‌خندند و حضور آن‌ها باعث شادي و نشاط جمع مي‌شود.
با چنين افرادي معاشرت كن. وقتت را با آن‌ها بگذران از شوخ طبعي‌هاي آن‌ها درس بگير و از مواردي كه به كارت مي‌آيد استفاده كن.
علاوه بر گذراندن ساعاتي خوش و شاد با اين افراد مي‌تواني با ۳ يا ۴ نفر از آن‌ها گروه تئاتر كمدي‌اي تشكيل دهي و از آن‌ها خواهش كني تا ايده هاي طنز شما را پياده كنند. همچنين مي‌تواني براي امتحان مكان مناسب انواع مختلف طنز و شوخي استفاده كني هرچند ممكن است در نهايت اين شوخي‌ها براي محل كار مناسب نباشند.
۱- در شوخي و خنده شيرجه بزن.
سرانجام بايد بگوييم به عنوان يك رهبر شوخ طبعي بايد بتواني اين شوخي‌ها و طنازي‌ها را در محيط كار به كار ببري. در ادامه چند رهنمود پاياني در نظر گرفته شده است:
• هميشه اول در يك محيط كوچك شوخي‌هايتان را تست كنيد و بعد در برابر گروه هاي بزرگ‌تر اجرا كنيد.
• موقعيت‌هاي خنده دار را با كلام، حركات و لحنتان نشان دهيد و بگذاريد افراد در محيط كار بخندند و شاد باشند.
• و حرف آخر آن كه بخنديد و خوش باشيد اما كار را با شوخي و مسخره بازي قاطي نكنيد. هركدام در جاي خود زيبا هستند.
منبع: دگرش