یاحق

صدای   پای    محرم   به   شور     می آید

صدای    هِلهِله     از   قوم   کور     می آید

صدای شِیهه ی اسبان، صدای نیزه و سنگ

صدای  گریه ی   طفلان ، از  سیاه ی جنگ

صدای   العطش   آید  ،  صدای  غُرش  آب

صدای   گریه ی  یاران  در  آن شب مهتاب

صدای    ریزش    آبی   به   روی   آب   آید

صدای    غیرت   عباس  (ع)   بوتراب   آید

صدای   ریزش  آبی  که  می رود در  مشک

صدای  تیر سه  شُعبه،صدای  ریزشِ  اشک

صدای   ناله ی   ادرک   اخا  به  گوش  آید

دلِ     فلک    ز  غم   شاه   در  خروش آید

صدای  ناله ی  زینب(س)به روی تَلِ خاک

صدای    آه   دمادم    بر  آن  تن صد چاک

صدای   سایشِ خنجر  به  حنجر   ارباب

صدای    مرثیه  خوانی  ز  خواهر بی تاب

صدای  نعره ی  دشمن  صدای آتش و دود

صدای   غارتِ  خیمه ز  هر چه بود و نبود

صدای  طفل  سه ساله که می دود بر خار

صدای   گریه  بر آن  سر که می رود بر دار

صدای  شام  غریبان، صدای  دشت جنون

صدای طفلِ  هراسان  ز گوش  پر از خون

صدای زینب کبری(س)در آن سیاهی شب

صدای  جمع  یتیمانِ  جان  رسیده  به لب

صدای  دردِ  اسارت  به  دست  دشمن  بود

صدای   رد  شدن   از  سرزمین  خون آلود

قیام  پاکِ حسینی (ع) نجات انسانهاست

رسیدن   به  رهایی  شکستِ   زندانهاست

رسالت    همه     باشد  سفارش      خوبی

و    نهی   از همه   بدها به قصد    پیروزی

صدای  پای  محرم  همیشه بوده  و هست

خوشا به حال کسی که ز خلق گیرد دست

ناصر کسمائی نجف آبادی

28/ شهریور/96