اصول تهويه در پاركينگ‌ها

کد مطلب: 620  |  تاريخ: چهارشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۴  |  ساعت: ۰۶:۱۱


اصول تهويه در پاركينگ‌ها

پارکینگ‌ها بخشی از ساختمان‌ها هستند که مخصوصاً در شهرهای بزرگ و شلوغ از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. ﺑﺎ توجه به ﺗردد خودروها و اﻧﺗﺷﺎر گازهای آﻻﯾﻧده در آنها، نبود ﯾﮏ ﺳﯾﺳﺗم تهویه ﻣﻧﺎﺳب و ﮐﺎرآﻣد در پارکینگ ﺑرای اﻓراد در ﺣﺎل ﺗردد  مخاطره‌آمیز خواهد ﺑود.

اﺻول طراﺣﯽ

اﺳﺎس محاسبه تهویه در پارکینگ تخلیه هوای آﻟوده و تأمین هوای ﺗﺎزه و قابل‌تنفس ﺑرای اﻓراد است، ازاین‌رو میزان انتشار آلاینده‌ها و ﻣﻘدار آن در هوا می‌باید محاسبه و موردتوجه ﻗرار گیرند. ﺑرای محاسبه ﻣﻘدار آلاینده‌ها به اطﻼﻋﺎت زیر نیاز است:

 تعداد خودروها، حداکثر خودروهایی که ممکن اﺳت در پارکینگ همزمان در ﺣﺎل ﮐﺎر باشند، مدت‌زمان ﺗردد  خودروها ﺑﺎ ﻣوﺗور روﺷن در پارکینگ، ﻣﻘدار انتشار گازهای آلاینده‌ از هر ﺧودرو. ﻣﻘدار مجاز آلاینده‌ها ﺗوﺳط جداولی که در اختیار طراﺣﺎن قرار داده می‌شود ( اﯾن ﻣﻘدار معمولاً ﺑﯾن 15 تا 35 PPM است). ﺑﺎ استفاده از اﯾن اطﻼﻋﺎت طراح می‌تواند ﻣﻘدار حجم هوای تخلیه‌شده توسط سیستم را محاسبه کند.

اﻧواع  سیستم

برای تهویه پارکینگ‌ها سیستم‌های مختلفی مورداستفاده قرار می‌گیرند که در اینجا سه سیستم به‌طور مختصر موردبررسی قرار می‌گیرد:

    استفاده از اگزوزفن‌های اکسیال پنجره‌ای: این سیستم بسیار ساده و ارزان بوده و برای پارکینگ‌هایی که مساحت کمی دارند (معمولاً کمتر از 400 مترمربع) و با هوای تازه به‌طور مستقیم در ارتباط هستند بسیار کارآمد است. در این سیستم هوای آلوده توسط اگزوزفن به خارج هدایت‌شده و هوای تازه بر اثر فشار منفی ایجادشده به‌صورت طبیعی وارد فضا می‌شود.

    استفاده از اگزوزفن‌های خطی زیر سقفی: این سیستم برای پارکینگ‌های با مساحت زیاد (معمولاً بالاتر از 400 مترمربع) که به‌صورت مستقیم با هوای تازه در ارتباط هستند، مناسب است. در این سیستم پارکینگ به چند منطقه تقسیم‌شده و در هر منطقه یک دستگاه اگزوزفن زیر سقفی تعبیه می‌شود. هوای هر منطقه توسط اگزوزفن مربوطه تخلیه‌شده و به سمت منطقه نزدیک به هوای آزاد هدایت می‌شود. به‌این‌ترتیب هوای آلوده از دورترین منطقه به هوای آزاد هدایت می‌گردد و هوای تازه نیز توسط دمنده‌های موضعی به سیستم تزریق می‌شود.

    استفاده از اگزوزفن‌ مرکزی و واحد هواساز: این سیستم تنها انتخاب برای پارکینگ‌های واقع در طبقات زیرین ساختمان است که با هوای تازه ارتباط ندارد. در این سیستم هوای آلوده توسط اگزوزفن از طریق کانال از فضا خارج‌شده و هوای تازه نیز توسط واحد هواساز از طریق کانال‌های مربوطه به سیستم تزریق می‌شود. به علت قرارگیری اگزوز اکثر خودروها در قسمت زیرین و نزدیک به زمین، توصیه می‌شود دریچه‌های اگزوز در نزدیکی سطح زمین قرار گیرد و کانال‌های هوای تازه در سقف تعبیه گردد تا از صعود هوای آلوده و تنفس آن توسط افراد جلوگیری شود.

منبع: پيام ساختمان


http://news.sgpco.com/content/news/620/اصول تهويه در پاركينگ‌ها

چاپ خبر