مخور غم که علی شافع تو بهر جنان است

یا حق

شده   شاد همی  باغ  و  گل  و  بلبل  و  ریحان  از  این  رحمت  یزدان

که  داده است   زمین   را  صنم  و یاسمنی پاک   همه  سرخوش   و  خندان

 قدومش  به  جهان    شد   به  همان  جا که  بود  مامن  دلهای پریشان

همان  جا  که  جدا  شد   در  و  دیوار  ز  هم  در نظر   یاور  و  خویشان

بیامد  به  جهان  آن اسد ا...  ید ا... همان یار پیمبر  شده  تاج بر این  سر

همه    عرش   خد ا    از  قد مش    نور  سرا سر  به  عالم    شده  سرور

به آغوش   هر  آن  کس  بشد  آن  کودک   طناز  دو   چشمش  نشده  باز

مگر  در بغل  ناز  پیمبر  که وا گشته  ز هم   آن نگه  و  دیده  پر راز

اگر  حب علی  را به  دلت جای  و  مکان است علی ورد  زبان  است

مخور غم  که علی  شافع   تو بهر  جنان  است  تنت  دور خزان است

ناصر کسمایی نجف آبادی - ۲۰ فروردین ۱۳۹۵

پرسنل شرکت آذین لوله سپاهان